La Paz Waterfall Gardens

Vrijdag ben ik met de nieuwe Duitse dames downtown San José gaan ontdekken. Dit was erg gezellig en we hebben lekker geshopt. Maar ook nu is San José niet zo heel bijzonder. De gebouwen zijn over het algemeen lelijk en het is druk en chaotisch. Deze drukte merk je trouwens niet meer op als je er een week bent geweest. Ik heb me ook nog geen moment onveilig gevoeld in deze stad. Terwijl iedereen toch van mening is dat San José super onveilig is.
Ik ben blij dat ik toch de stad gezien heb, voor ik morgen vertrek.

Vandaag was echt een bijzondere dag. Rond half 11 vanmorgen ben ik vertrokken met Fernando en Maria naar La Paz Waterfall Gardens. Onderweg hebben we Maud opgepikt, die was bij haar vriend. De weg naar La Paz was alleen al prachtig. We reden steeds hoger en hoger de bergen in. De dorpjes werden kleiner en de natuur werd groener en overheerste. De entree van het park was niet goedkoop, maar meer dan waard. Je kwam in een oase van planten, bloemen en bomen terecht. Hoewel het koud was, voor Costa Ricaanse begrippen, was het toch erg drukkend. Het pad begon bij de vogels. Ik heb nog nooit zoveel verschillende, kleurrijke en bijzondere vogels bij elkaar gezien. Het verblijf van de vogels ging over in het verblijf van de vlinders. En ook hier geld dat de diversiteit en kleuren je tegemoet kwamen. Na de vlinders kwamen we uit bij het restaurant. Hier kon je voor ongeveer 10 dollar zoveel eten als je wou. En ze hadden echt heel veel lekkere dingen, dus ik heb van alles een beetje genomen. Voldaan bezochten we het slangenverblijf. Ik had verwacht dat ik dit gedeelte een beetje eng zou vinden, maar ik heb vol verwondering naar deze beesten staan kijken. Na het slangenverblijf hebben we het kattenverblijf bezocht. Het was heel mooi om zulke grote beesten van dichtbij te zien. Maar ik kon het niet laten dat ik er ook gemengde gevoelens bij had. Alle dieren die ik vandaag gezien hebben horen niet in hokken te zitten, ze horen thuis in de vrije natuur. Begrijp me niet verkeerd, de hokken waren mooi en groot. En alle dieren die aanwezig waren, waren niet gevangen uit het wild maar juist gered van handelaren en dergelijken. Dus ze kunnen niet meer uitgezet worden. Maar toch, het knaagt aan je geweten...

Na dat we alle dierenverblijven bezocht hadden, liepen we door naar de watervallen. Daar hebben we wat foto's genomen, ook met de familie. En ook al ben ik maar twee weken bij ze geweest, ze hebben echt een plekje in mijn hart gekregen. Ik kan oprecht zeggen dat ik ze ga missen.
Maar er wacht een nieuw avontuur, aan het strand. En ook daar heb ik hartstikke zin in. Samara here I come!