4 januari

Wakker worden na een lange reis van 30 uur, in een vreemd bed, is altijd moeilijk. Al helemaal als je wakker word van het temperament van je gastgezin. Voor deze Spaanstalige mensen is het heel normaal om in gesprek van volume te veranderen. Soms staan ze zelfs te schreeuwen tegen elkaar, maar dan zijn ze niet boos. En zo werd ik dus wakker op mijn eerste ochtend in San José. Nadat ik wat moed verzameld had ben ik uit bed gegaan. In de woonkamer zat nog een meisje. Maria (de gastvrouw) stelde haar voor als Mod. Ik heb er voor mijzelf later Maud van gemaakt, klinkt wat logischer in mijn oren. Maud is een Franstalige Belg die voor 6 maanden in Costa Rica is. Zij kan geen Engels of Vlaams, ik kan geen Spaans of Frans. Dus we hebben niet echt kunnen communiceren. Ik weet dat het maar tijdelijk is, maar het valt me tegen hoe slecht de communicatie is. Ik kan ze nauwelijks iets vragen, laat staan iets vertellen. En ik kan hun niet verstaan. Het is ongemakkelijk en ik voel me alleen als ik ze niet kan duidelijk maken wat ik bedoel. Ik gebruik nu een vertaalsite om nog een beetje te kunnen communiceren. Eigenlijk is dit heel slecht, want zo leer ik het zelf niet. Hopelijk kan ik mijzelf snel verstaanbaar maken.

Nadat ik kennis had gemaakt met Maud en Laura (de dochter van Maria, die overigens hoog zwanger is), ben ik gaan douchen. Na het douchen heb ik samen met mijn Spaans woorden boekje gevraagd om een ontbijtje. Toen kwam ik erachter dat de familie niet wist dat ik vegetariër was. Dus ik legde ze uit dat ik geen vlees en vis at. Toen werd mij gevraagd of ik wel kip en tonijn lustte. Nee, ook niet. Toen waren ze in de veronderstelling dat ik ook geen ei at of melk dronk. Enfin, uiteindelijk heb ik ze duidelijk kunnen maken dat ik wel zuivelproducten at/dronk maar gewoon geen dieren at.
Laura is niet altijd aanwezig, maar ze kan gelukkig wel een heel klein beetje Engels. Zo ben ik erachter gekomen dat het ontbijt om 10 uur 's ochtends is en het avondeten om 19 uur 's avonds. Lunch moet je in principe zelf regelen. Via Laura heb ik ook een wifi code kunnen krijgen. Dus ik heb daarna natuurlijk gelijk met papa en mama geskyped.

Na een klein uur geskyped te hebben ben ik weer in slaap gevallen, om vervolgens begin van de avond met mijn zus te skypen. Inmiddels was de hele familie aanwezig. En terwijl ik aan mijn avondeten zat, zaten hun stierenvechten te kijken. Het avondeten was heerlijk, maar door het stierenvechten had ik er niet zoveel zin meer in. Eerste cultuur/meningsverschil gevonden. Zij zaten volop te lachen en keken er met veel trots naar. Terwijl ik er een beetje misselijk van werd, en alleen maar kon denken aan dat arme dier. Ik wou niet onbeleefd zijn dus heb ik verder zwijgend mijn eten opgegeten. Na het eten ging de hele familie uiteten. Ik heb even een serie gekeken en ben daarna gaan slapen.

Als het goed is vandaag wat meer actie, ik ga waarschijnlijk het centrum van San José verkennen met Maud.